Clavibacter michiganensis
.jpg) Kolonie Clavibacter michiganensis na pomidorze | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Typ | |||
| Klasa | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Clavibacter michiganensis | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Clavibacter michiganensis Smith, 1910 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Clavibacter michiganensis – gatunek gramdodatnich bakterii.
Morfologia i fizjologia[edytuj | edytuj kod]
Clavibacter michiganensis to proste lub nieco zakrzywione pałeczki o wielkości 0,4–0,75 × 0,8–2,5 µm, o nieregularnym, często maczugowatym kształcie. Zazwyczaj występują pojedynczo, ale często w parach o kształcie litery V, lub palisadowo. Bakterie ze starszych kultur przybierają niekiedy formę kokoidalną. Komórki są nieruchliwe i nie tworzą przetrwalników. Na pożywce SCM po siedmiu dniach rozwoju tworzą wypukłe, cylindryczne kolonie o barwie od jasnożółtej do mlecznożółtej i średnicy 3–8 mm[1].
Bakterie z rodzaju Clavibacter są obligatoryjnymi tlenowcami, do rozwoju wymagającymi pożywek bogatych w substancje odżywcze. Optymalna temperatura dla ich wzrostu wynosi 25–28 °C. Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis może wytwarzać α-mannozidazę, β-ksylozidazę, endo-β-1,4-glukanazę. Większość bakterii posiada od 5 do 25 różnych kwasów tłuszczowych. Gatunki bakterii gram-dodatnich zwykle nie posiadają hydroksykwasów, ale bogate są w kwasy rozgałęzione. Na podstawie względnych ilości poszczególnych kwasów można dokładnie zróżnicować gatunek i podgatunek. U szczepów C. m. subsp. m pochodzących z różnych obszarów geograficznych stwierdzono obecność kwasu izopentakaprynowego, anteizopentakaprynowego, izopalmitynowego i anteizoheksakapryowego. Chromosom C. m. subsp. m składa się z 3,2 × 106 par zasad. Przeciętna zawartość guaniny i cytozyny w DNA wynosi około 72%[1].
Clavibacter michiganensis jako patogen roślin[edytuj | edytuj kod]
Istnieją podgatunki C. michiganensis. W Polsce wśród roślin uprawnych wywołują one choroby zwane bakteriozami:
- Clavibacter michiganensis subsp. insidiosus (McCulloch) Davis et al. – bakteryjne więdnięcie lucerny
- Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis (Smith) Davis et al. – rak bakteryjny pomidora
- Clavibacter michiganensis subsp. nebraskensis (Vidaver et Mandel) Davis et al. – bakteryjna drobna plamistość liści i więdnięcie kukurydzy
- Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (Spieckerman et Kotthoff) Davis et al. – bakterioza pierścieniowa ziemniaka
- Clavibacter michiganensis subsp. tessellarius (Carlson et Vidaver)Davis et al. – bakteryjna mozaika pszenicy[2].
W Polsce podgatunki insidiosus, michiganensis i sepedonicus są organizmami kwarantannowymi[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Clavibacter michiganensis subsp. Michiganensis – bakteryjny rak pomidora [online] [dostęp 2022-07-19].
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
- ↑ DZ.U.R.P. Z 25 sierpnia 2015 r, poz. 1227 [online] [dostęp 2020-01-04].